assolàdu agg. appartato, solitario. Viver assoladu vivere appartato. | Carta assolada carta rimasta sola del suo seme. | Logu assoladu luogo deserto. In primu sa Sardigna es signalada pro ch’in su totu siat assolada (Demontis Licheri). Desertu assoladu (Delogu Ibba).