aspriàre tr. inasprire, inciprignire, anche al fig. M’asprias sas piaes de su coro m’inasprisci le piaghe dell’anima. | Aguzzare. Aspriare sa serra, sa falche aguzzare la sega, la falce. | rifl. inasprirsi, anche al fig. S’est aspriadu contra de me s’è inasprito contro di me. Sas vindittas no solu de zessare si sun aspriadas le vendette non solo non son cessate ma si sono inasprite.