àscamu s.m. nausea, schifo. Haer ascamu de unu o de una cosa sentir nausea, aver schifo di qualcuno o di qualche cosa. Fagher ascamu produrre nausea, far schifo. Caglia, chi mi faghes ascamu! taci, che mi fai nausea! | Esser s’ascamu de sa familia, de sa parentella (o de sa zenia), de sa ’iddha, de su logu, de totu essere la vergogna della famiglia, della parentela, del paese, del luogo, di tutti. || gr. (áschimos) ἄσχιμος.