appréttu s.m. fretta, sollecitudine. No has mal’apprettu! oh quanta fretta! | Strettezza, necessità; pericolo. Agattaresi, bidersi, incontraresi, esser in apprettu trovarsi in strettezze, in bisogno, in imbarazzo. S’agattaiad in apprettu e ha bendhidu fina s’aneddhu de isposare s’è trovata in strettezze e ha venduto anche l’anello di sposa. S’apprettu no giughed ojos il bisogno è cieco. A s’apprettu si ch’’ettad in su riu nel pericolo si salta in acqua. A s’apprettu si mandhigan fina sos sorighes se si ha fame si mangiano anche i topi. Apprettu ’e famine, de sidis fame, sete ardente, cieca. | Valutazione, estimo, di danno. Istare a s’apprettu accettare l’estimo, la valutazione dei danni. Il danno stesso. Pagare s’apprettu pagare il danno.