appònnere tr. attribuire, imputare. Apponner una mancanzia, unu delittu imputare una mancanza, un delitto. Apponner unu partidu affibbiare, prevedere. A Rosa l’apponen su fizu ’e su sindhigu si vocifera che Rosa si sposerà col figlio del sindaco. | rifl. Apponnersi presentarsi, dichiararsi, intervenire, interloquire. Han agattadu un’aneddhu e s’est apposta Lughia s’è trovato un anello e s’è presentata (come padrona) Lucia. Lu cherian ponner in prejone, ma s’est appostu su podestà lo volevano mettere in prigione, ma è intervenuto il podestà. Si no s’apponet niunu, faghimus sa conclusione se non interloquisce più nessuno, passiamo alla conclusione. | Prestarsi, venire in aiuto. Sos veros amigos s’apponen a sos bisonzos.