appedrigàre tr. lapidare. Candh’han appedrigadu a sant’Istevene, Saulu teniat contu sas vestes de sos appedrigadores quando è stato lapidato santo Stefano, Saulo custodiva le vesti dei lapidatori. | Far bersaglio di sassate. Est unu fizu chi ch’appedrigat sa mama intro ’e domo è un ragazzaccio che prenderebbe a sassate anche la mamma. | Assicurare con sassi. Appedriga cussu giuncu, sinò su ’entu che lu pijat assicura con sassi codesti giunchi, se no il vento li porta via. | Di muri, rabberciarli con zeppe. | Al fig. tormentare, maltrattare.