antigóriu agg. antichissimo. In antigoriu o in s’antigoriu (avv.) antichissimamente, in tempi molto antichi. | Vecchissimo. Cuss’omine est antigoriu, no s’ischit mancu cantos annos hada quell’uomo è vecchissimo, non si sa neppure quanti anni abbia. | Antigu e antigoriu (rinforz.) antichissimo. Su fattu est antigu e antigoriu il fatto è antichissimo.