annodàre tr. annodare, rannodare, congiungere. Annoda ’ene sos cabos annoda bene i fili. | Annodare a mortu o a nodu mortu annodare senza cappi. Al fig. stipulare un contratto inscindibile. Eris hamus annodadu a nodu mortu, no si podet pius furriare ieri ci siamo accordati definitivamente, non si può più tornare indietro. | rifl. aggrovigliarsi, invilupparsi. Custu filu s’est totu annodadu questo filo s’è tutto aggrovigliato. Ricongiungersi, di frattura o rottura d’ossa. In quest’ultimo significato si adopera più comunemente l’intr. ass. Su brazzu truncadu no had ancora annodadu ’ene il braccio rotto non si è ancora ricongiunto bene.