amòre s.m. (più raro s.f.) amore. Chi s’amore est a mie professada (Franz. Alvaru). S’amore professada. Issa si rendhed a s’amore anzena (P. Luca). Amore de Deu e de su prossimu; de babbu paterno; de mamma materno; de frades e de sorres fraterno. Amore de isse matessi. Amore propriu amor proprio. Amore pro su ’inari o de su ’inari; de su giogu, de s’istudiu. Ass. amore per le persone di diverso sesso. Amore mundhanu, de su mundhu. Cantones, muttos, litteras, libberos, contos de amore. Maladia de amore, frebba de amore. L’oggetto dell’amore. Cosa o persona o azione eccellente: es s’amore de sa familia. Custa rosa est un’amore. Faeddhat tantu ’ene, ch’est un’amore. | S’eternu, su summu Amore Dio. S’amore incarnadu, cruzificadu, sacramentadu Gesù. | Bellu che un’amore. | Cun amore: istudiare, tribagliare. | Pro amore. Pro amor’’e Deu, o prommoredeu per amor di Dio. Anche per esclam.: prommoredeu! Sa lemusina prommoredeu! | Pro amore mia, tua, sua, ’ostra; e pro amore meu, tou, sou, ’ostru. Faghelu pro amore mia (Zus. Ebreu). | Pro amore o pro forza per amore o per forza. | Fagher una cosa, tribagliare pro amore de Deu fare una cosa, lavorare gratis. | Essere, intrare in amore andare, entrare, essere in amore, degli animali e delle piante. Custas piantas sun in amore. | Haer amore aver amore. | Esser totu amore pro una persone o una cosa esser tutto amore. | Fagher s’amore fare all’amore. | Leàreche s’amore, fagher perder s’amore. | Perder s’amore. | Portare amore. | Truncare s’amore. | (prov.) Chie de amore si leat, de arrabbiu si lassat chi per amor si piglia, per rabbia si scompiglia. | avv. Amore amore dolcemente.