àla 1 s.f. ala. Alas largas, culzas, muzzas ali larghe, corte, tarpate. Alas pintas ali screziate. Nieddhu che ala ’e corvu. Haer o gigher alas aver ali, esser molto leggero, svelto. Curriat chi pariad de haer, de gigher o de giugher alas correva tanto che pareva avesse l’ali ai piedi. Haer alas fortes disporre di molti mezzi, al fig. Cussu podet bolare, had alas fortes colui può volare, ha ali forti. | Ispuntare, muzzare, segare, truncare sas alas tarpare, troncare le ali, anche al fig. Sa tùrtura no bolat ca l’han muzzadu (segadu) sas alas la tortora non vola perché le han tarpato le ali. A cussu giovanu, in su mezus volare, l’han truncadu sas alas a quel giovane sul più bello hanno troncato le ali. Lantare, ferrer a alas ferire all’ala, al fig. come tarpare le ali. | Ispargher sas alas alzare, spiegare, allargare le ali, volare, anche al fig. In custa ’iddhigheddha no si podet zertu ispargher sas alas in questo piccolo villaggio non si può certo volare, progredire, slanciarsi. | Cunzare sas alas abbassare le ali. Fagher de alas scotere le ali. | Sutta s’ala ’e Deu sotto la protezione di Dio. Sutta sas alas de sa miserigordia divina sotto le ali della mirericordia divina. | A alas ispartas, tesas con le ali tese. Bolare a alas ispartas andare a gonfie vele. | Andhare, currer cun sas alas, fagher, portare calchi cosa cun sas alas in fretta, con molta sollecitudine. Andha e torra cun sas alas va e torna volando. | Aligheddha, alitta, aluzza (dim.).