agguàntu s.m. resistenza, sofferenza, consistenza. Haer agguantu resistere, sostenere. No han agguantu nè in su bonu nè in su malu non han resistenza né nel bene né nel male. Cosas de pagu agguantu cose che duran poco. Pazienza. Bisonzat ch’hapas unu pagu de agguantu bisogna che abbia un po’ di pazienza. || sp. aguante.