affràsciu s.m. premura, ansia, timore. Learesi affrasciu prendersi cura. No ti lês tant’affasciu, b’ha tempus pro totu non aver tanta premura, c’è tempo per tutto. Esser in affrasciu trovarsi in imbarazzo, in pericolo, in strettezze. Cussa familia est in affrasciu mannu quella famiglia si trova in grande imbarazzo. | Affaccendio. In cussa domo b’had affrasciu mannu, cras deved isposare su fizu mannu in quella casa c’è molto affaccendio, domani si sposerà il primogenito.