accabbàdu part. pass. terminato, compito, finito; morto. S’accabbadu ’e babbu, s’accabbada ’e sorre mia il povero babbo, la povera mia sorella. In forma di sost. Su ch’est accabbadu il defunto che non si vuol nominare. Una vedova dirà: dai candh’es mortu su ch’est agabbadu, intentendo il marito; e così una madre del figlio unico, o molto caro. Anche in forma aggettivale. Su ch’est accabbadu ’e babbu, sa ch’est accabbada ’e mamma, de fiza mia ecc. || sp. acabado.