abbitàre intr. dimorare, frequentare, bazzicare. Chi’ abbitad in zittade, su chi be’’idet faghet. Narami cun chi’ abbìtas e t’hap’a narrer chie ses. Fulanu abbitat meda in sa ’e fulana. Abbitat meda a cheja, a su zilleri. Abbitad in una domitta ruendhe. | Raramente tr. Abbitad unu palatteddhu. Meglio in.