abbasànta s.f. acquasanta. Acquerugiola. Una mundhina chi pariad abbasanta. Fuire ch<e>i su demoniu a s’abbasanta. L’ha preigadu (fattu) chei s’abba santa (chei sa manu ’e Deu). Fagher una cosa cun s’abbasanta farla presto e facilmente. Dare s’abbasanta offrire l’acquasanta all’ingresso della chiesa, riferito spec. agli sposi novelli. Negare s’abbasanta a unu, a una domo, a una familia non benedir la casa per il Sabato Santo, per punizione. Gigher s’abbasanta portar in giro il secchiello dell’acqua santa. Bettare s’abbasanta scongiurare; benedire la casa. A narrer chi b’han bettadu s’abbasanta, di luogo che è migliorato. Fare una brevissima visita. Tandho ses vennidu a bettare s’abbasanta. Bettada de abbasanta cosa facile e breve.